TERAPIE
KOBIDO. Coś dla zdrowia i urody
Masaż Kobido to obecnie jeden z najpopularniejszych masaży twarzy. Jego efekty są spektakularne. Masaż Kobido jest jednym z najbardziej skutecznych, poprawiających wygląd, jednocześnie relaksujących masaży twarzy. Nazywany masażem “nieinwazyjnej medycyny estetycznej”.
Główne działanie masażu KOBIDO:
- przeciwstarzeniowe (liftingujące, ujędrniające, spłycające zmarszczki i bruzdy w okolicy ust oraz nosa)
- rozluźniające mięśnie twarzy i okolicy
- zmniejszające bóle głowy
- niwelujące problemy z zatokami
- uelastyczniające blizny
- poprawiające ukrwienie, odżywienie tkanek
- przywracające zdrowy wygląd
- zmniejszające opuchliznę twarzy i powiek
- poprawiające wzrok
- relaksujące i eliminujące stres.
Niektóre kobiety subiektywnie odczuwają poprawę wyglądu piersi i ich ujędrnienie.
Pamiętaj, że najlepsze efekty KOBIDO będą zauważalne dzięki systematyczności. Zaleca się od 5 do nawet 10 zabiegów, w zależności od potrzeby skóry. Na początku powinien być wykonywany z tygodniowym odstępem a następnie profilaktycznie raz w miesiącu.
Masaż leczniczy i terapia manualna
Masaż leczniczy- wykonuje się najczęściej przy użyciu oliwki, masując cały kręgosłup i mięśnie pleców, lub określoną część ciała. W masażu tym wykonuje się ruchy głaskania, rozcierania, ugniatania, oklepywania, wibracji i wstrząsania. Ma to na celu zmniejszenie napięcia mięśniowego, działanie odprężające, zmniejszające dolegliwości bólowe, poprawę metabolizmu tkanek i pobudzenie krążenia, zwiększenie odporności oraz poprawę ogólnego samopoczucia i odprężenia. Siła masażu jest dobierana indywidualnie do pacjenta.
Masaż leczniczy jest regeneracją dla ciała i jednocześnie profilaktyką urazów i bólów kręgosłupa. Świetnie sprawdzi się dla osób, które mają siedzący tryb życia, lub skrajnie w drugą stronę- przeciążeniową pracę fizyczną.
Czas trwania zabiegu to około 50-55 min.
Ilość wizyt dostosowywana do potrzeb.
Terapia manualna– jedna z najbardziej skutecznych metod postępowania rehabilitacyjnego. Stosowana w dolegliwościach bólowych, po urazach, kontuzjach i po operacjach. . Terapia składa się z części diagnostycznej (wywiadu, badania fizykalnego, testów fizjoterapeutycznych), a następnie części terapeutycznej gdzie fizjoterapeuta pracuje w obrębie tkanek miękkich, powięzi, mięśni więzadeł, ścięgien, a także stawów kręgosłupa i stawów obwodowych.
Zazwyczaj w terapii manualnej, fizjoterapeuta nie używa oliwki, by czucie ciała było lepsze, bardziej precyzyjne i skuteczniej było pracować z konkretną urazową tkanką. Wskazanie do terapii manualnej:
- Bóle kręgosłupa i stawów
- Bóle mięśni
- Bóle napięciowe
- Migreny i zawroty głowy
- Dyskopatie kręgosłupa
- Ograniczenie ruchomości
- Kontuzje
- Po operacjach
- Zerwanie więzadeł i zwichnięcia “coś mnie zawiało”, “coś mnie strzyknęło”
Cesarskie cięcie a blizna
Dlaczego blizna po cesarskim cięciu może dawać tak wiele nieprzyjemnych objawów?
Podczas cięcia cesarskiego przecięta zostaje skóra, tkanka podskórna, powięź oraz macica. Mięśnie brzucha są przesuwane. To co widoczne jest na zewnątrz to cienka blizna, ale urazy są również głębiej i to one powodują najwięcej problemów.
Następstwa źle gojacej, niemobilizowanej blizny to nie tylko kwestie estetyczne, ale przede wszystkim funkcjonalne. Może wywoływać ból i ciągnięcie w okolicy cięcia, ból kręgosłupa, ból głowy, nadmierne napięcie mięśni dna miednicy, ból podczas współżycia, dyskomfort podczas aktywności fizycznej czy zmianę postawy ciała.
Najlepiej zapobiegać problemom z blizną jak najwcześniej. Po operacji zaleca się:
- szybką pionizację (po ok. 8 godzinach) -od początku warto chodzić prosto
- po porodzie można wykonywać pierwsze ćwiczenia oddechowe, przeciwzakrzepowe (ruchy rąk i nóg) i aktywować mięśnie dna miednicy
- zmiana pozycji z leżącej na siedzącą powinna nastąpić poprzez leżenie na boku -podczas kaszlu, kichania, śmiechu powinno się lekko skręcić tułów i przytrzymać ranę
- od początku warto dotykać skórę wokół blizny, a bezpośredni masaż, gdy rana będzie zagojona
- oprócz mobilizacji można stosować maści, żele czy plastry
- warto skonsultować się z fizjoterapeutą uroginekologicznym, który oceni stan blizny, odpowiednio zmobilizuje oraz pokaże jak z nią pracować – dodatkowo wyjaśni na co zwracać uwagę podczas wykonywania codziennych czynności.
Pamiętaj! Bliznę można a nawet trzeba mobilizować nawet gdy minęło kilka czy kilkanaście miesięcy. Praca ze starą blizną będzie trudniejsza, ale nie niemożliwa.
