Pilates- dlaczego warto ćwiczyć?
Pilates- dlaczego warto ćwiczyć?
Ćwiczenia wg koncepcji twórcy J. Pilatesa cieszą się coraz większą popularnością. Pozytywnie wpływają na ciało i umysł. Regularne treningi pomagają w walce z dolegliwościami bólowymi mięśni i stawów, poprawiają postawę ciała i pozytywnie działają na samopoczucie. Czym jest pilates? Dla kogo jest wskazany? Jakie korzyści płyną z regularnej praktyki pilatesu?
Pilates jest uniwersalnym treningiem, który wzmacnia i uelastycznia wszystkie partie mięśniowe z dużym naciskiem na mięśnie głębokie. Ćwiczenia łączą w sobie różne aktywności, tj. tai-chi, jogę, gimnastykę, balet.
Metoda pilates została stworzona przez Josepha Pilatesa w latach dwudziestych XX wieku. Tradycyjne zasady ćwiczeń opierają się na:
1. prawidłowym oddechu – wdech nosem, wydech ustami, powolny, głęboki i świadomy
2. koncentracji – całkowite skupienie się na danym ćwiczeniu
3. wyśrodkowaniu – każdy ruch zaczyna się w centrum ciała i wychodzi na zewnątrz
4. kontroli – ruch ma być świadomy i połączony z prawidłowym oddechem
5. płynności i harmonii ćwiczeń
6. precyzji – ważna jest jakość a nie ilość ćwiczeń.
Ćwiczenia pilates mogą odbywać się na macie lub z wykorzystaniem specjalistycznego sprzętu. Są odpowiednie dla każdego niezależnie od wieku czy sprawność fizycznej. Trening jest bezpieczny nawet dla kobiet w ciąży, dla których jest świetnym sposobem przygotowującym ciało do porodu i umożliwiającym zapobieganie dolegliwościom okresu okołoporodowego.
Główne korzyści płynące z regularnej praktyki pilatesu to:
• Wzmacnianie mięśni posturalnych – CORE.
• Poprawa krążenia krwi.
• Zwiększenie mocy i wytrzymałość mięśni.
• Zwiększenie elastyczności i gibkości ciała.
• Zwiększenie zakresu ruchów w stawach.
• Poprawa postawy ciała.
• Zwalczanie bólu pleców i stawów.
• Profilaktyka nietrzymania moczu.
• Nauka świadomości ciała.
• Poprawa samopoczucia i zmniejszenie poziomu stresu.
Pilates to podejście polegające na ćwiczeniu całego ciała i umysłu, poprawiające siłę i elastyczność mięśni głębokich, postawę ciała, oddychanie i samoświadomość.
Cesarskie cięcie a blizna
Dlaczego blizna po cesarskim cięciu może dawać tak wiele nieprzyjemnych objawów?
Podczas cięcia cesarskiego przecięta zostaje skóra, tkanka podskórna, powięź oraz macica. Mięśnie brzucha są przesuwane. To co widoczne jest na zewnątrz to cienka blizna, ale urazy są również głębiej i to one powodują najwięcej problemów.
Następstwa źle gojacej, niemobilizowanej blizny to nie tylko kwestie estetyczne, ale przede wszystkim funkcjonalne. Może wywoływać ból i ciągnięcie w okolicy cięcia, ból kręgosłupa, ból głowy, nadmierne napięcie mięśni dna miednicy, ból podczas współżycia, dyskomfort podczas aktywności fizycznej czy zmianę postawy ciała.
Najlepiej zapobiegać problemom z blizną jak najwcześniej. Po operacji zaleca się:
- szybką pionizację (po ok. 8 godzinach) -od początku warto chodzić prosto
- po porodzie można wykonywać pierwsze ćwiczenia oddechowe, przeciwzakrzepowe (ruchy rąk i nóg) i aktywować mięśnie dna miednicy
- zmiana pozycji z leżącej na siedzącą powinna nastąpić poprzez leżenie na boku -podczas kaszlu, kichania, śmiechu powinno się lekko skręcić tułów i przytrzymać ranę
- od początku warto dotykać skórę wokół blizny, a bezpośredni masaż, gdy rana będzie zagojona
- oprócz mobilizacji można stosować maści, żele czy plastry
- warto skonsultować się z fizjoterapeutą uroginekologicznym, który oceni stan blizny, odpowiednio zmobilizuje oraz pokaże jak z nią pracować – dodatkowo wyjaśni na co zwracać uwagę podczas wykonywania codziennych czynności.
Pamiętaj! Bliznę można a nawet trzeba mobilizować nawet gdy minęło kilka czy kilkanaście miesięcy. Praca ze starą blizną będzie trudniejsza, ale nie niemożliwa.
Mięśnie dna miednicy a zła postawa ciała podczas siedzenia
Mięśnie dna miednicy a zła postawa ciała podczas siedzenia. Czy jest jakiś związek?
Dobrze siedzieć - czyli jak?
- regulacje krzesła powinny być dobrane tak, aby kolana i biodra tworzyły kąt około 90° – 110°, a oparcie fotela dotykało łopatek i przylegało do lędźwiowego odcinka kręgosłupa
- ustawienie klawiatury powinno być takie, aby dawało możliwość oparcia nadgarstków i przedramion na biurku
- ekran monitora powinien znajdować się w odległości ok. 60 cm od oczu, na wprost
Męskie sprawy pod kontrolą!
Męskie sprawy pod kontrolą!
- badanie PSA
- badanie per rectum u urologa
- bananie USG prostaty.
Kinezjologia - co to takiego?
Kinezjologia (neurokinezjologia) to techniki kinezjologiczne uwalniające stres i przywracające równowagę struktur mózgu oraz poszczególnych organów ciała.
Celem terapii jest rozpoznanie stresów fizycznych, jak i energetycznych oraz przywrócenie harmonii w organizmie.
Dzięki terapii zanikają blokady fizyczne w ciele, uczucie zmęczenia i stresu, cofają się symptomy chorobowe, ulega poprawie kondycja poszczególnych organów, mózgu i całego ciała.
Neurokinezjologia stanowi doskonałe uzupełnienie standardowej terapii. Szczególne korzyści może przynieść u osób doświadczających stresu, z bólem przewlekłym lub gdy problem jest skorelowany z silnymi emocjami, czy traumą.
Czym są zaburzenia psychosomatyczne?
Dolegliwości psychosomatyczne to objawy odczuwane w ciele, których przyczyny leżą w psychice. Na podstawie obiektywnych badań lekarskich nie można wskazać występowania choroby. Mogą dotyczyć różnych narządów: serca, płuc, mięśni, skóry, żołądka, układu moczowo-płciowego czy odpornościowego.
Przyczyną chorób i zaburzeń psychosomatycznych są długotrwały i przewlekły stres, trudne przeżycia i chroniczne zmęczenie.
Leczenie chorób psychosomatycznych polega na podjęciu się psychoterapii i czasem farmakoterapii (leki o działaniu przeciwlękowym). Pomocne są również techniki relaksacyjne i wyciszające: masaże, joga, medytacja, aromatyczne kąpiele, muzykoterapia czy kinezjologia.
Pamiętaj, aby zawsze w pierwszej kolejności poddać się badaniom, które wykluczą obecność rzeczywistej choroby somatycznej, a następnie podjąć się odpowiedniego leczenie.
Kinezjologia (neurokinezjologia) to techniki kinezjologiczne uwalniające stres i przywracające równowagę struktur mózgu oraz poszczególnych organów ciała. Celem terapii jest rozpoznanie stresów fizycznych, jak i energetycznych oraz przywrócenie harmonii w organizmie.
Główną formą diagnostyki kinezjologicznej jest test mięśniowy, oceniający układ nerwowy pod kątem jego zdolności do prawidłowej aktywacji konkretnych struktur. Kinezjologia to forma medycyny manualnej, dzięki której zanikają blokady fizyczne w ciele, uczucie zmęczenia i stresu, cofają się symptomy chorobowe, ulega poprawie kondycja poszczególnych organów, mózgu i całego ciała.
Neurokinezjologia stanowi doskonałe uzupełnienie standardowej terapii. Szczególne korzyści może przynieść u osób doświadczających stresu, z bólem przewlekłym lub gdy problem jest skorelowany z silnymi emocjami, czy traumą.
JAK WYGLĄDA BADANIE?
Badanie podczas wizyty kinezjologicznej składa się ze szczegółowego wywiadu oraz testu kinezjologicznego, nazywanego inaczej nerwowo-mięśniowym. Przy wykorzystaniu mięśnia o prawidłowym napięciu odnajdywane są zaburzenia energetyczne w ciele, które następnie przy pomocy narzędzi kinezjologicznych są wyrównywane podczas terapii. Test jest bezbolesny i nie wymaga przygotowania.
CZYM SIĘ RÓŻNI OD FIZJOTERAPII?
Kinezjologia i fizjoterapia to spokrewnione ze sobą dyscypliny, dążące do leczenia poprzez ruch. Fizjoterapia jest nauką medyczną, polegającą na wykorzystaniu w
terapii ruchu oraz innych czynników fizycznych, występujących w naturze. Kinezjologia to pewien obszar fizjoterapii, ponieważ łączy wiedzę biologiczną, psychologiczną i socjologiczną. Jej zadaniem jest analiza zależności ruchu ciała a pracy umysłu i psychiki. Celem terapii jest rozpoznanie stresów fizycznych, jak i energetycznych oraz przywrócenie harmonii w organizmie. Szczególne korzyści może przynieść u osób doświadczających stresu, z bólem przewlekłym lub gdy problem jest skorelowany z silnymi emocjami, czy traumą. Kinezjologia stanowi, więc doskonałe uzupełnienie standardowej fizjoterapii, w której metod terapii ciała jest więcej.
Mięśnie dna miednicy, co o nich wiemy?
Kilka rad jak dbać o mięśnie dna miednicy:
- nie przetrzymuj moczu, a także nie sikaj „na zapas”
- dbaj o nawodnienie i zdrową dietę (nie doprowadzając do zaparć czy biegunek)
- podczas mikcji pozwól by mocz swobodnie wypłynął do końca
- używaj stołeczka podczas defekacji
- uprawiaj sport rozsądnie
- unikaj dźwigania, a jeżeli jest to koniecznie pamiętaj o odpowiedniej pozycji i oddechu
- w czasie kichania i kaszlu utrzymuj plecy proste oraz skręt tułowia
- ćwicz mięśnie dna miednicy (najlepiej po wcześniejszej konsultacji z fizjoterapeutą uroginekologicznym)
- wykonuj badania profilaktyczne
- nie lekceważ żadnej dolegliwości, która Cię niepokoi.
W trosce o mięśnie dna miednicy uśmiechaj się!
Zalet śmiechu jest wiele.
Na koniec zrób test:
Dlaczego nie powinno się samemu dobierać ćwiczeń mięśni dna miednicy?
- Przez bieliznę
- Na podstawie obserwacji brzucha i oddechu
- Z wywiadu
- Z testów
Endometrioza- "taka Pani uroda"
Endometrioza- "taka Pani uroda"!
Czy słyszałyście komentarze od lekarzy: „taka Pani uroda”, „wydaje się Pani”. „proszę nie histeryzować”, „jak urodzi Pani dziecko to Pani przejdzie”? Takie komentarze powinny Was skłonić do zmiany lekarza ponieważ ból, który odczuwacie jest prawdziwy, a nie wymyślony. Niestety niewielka ilość lekarzy specjalizuje się w diagnostyce endometriozy.
Endometrioza – jakie objawy powinny skłonić nas do wizyty u specjalisty?
Endometrioza dotyka coraz większą ilość kobiet w wieku rozrodczym. U jej podłoża leży rozrost błony śluzowej macicy (endometrium) poza jamą macicy.
Trudności w rozpoznaniu endometriozy wynikają z jej różnorodnych objawów. Warto w pierwszej kolejności obserwować swój organizm, a w momencie pojawienia się niepokojących objawów udać się do specjalisty.
- bolesne i obfite miesiączki,
- problemy z zajściem w ciążę,
- ból w okolicy krzyżowej kręgosłupa,
- ból podczas współżycia,
- bolesne oddawanie moczu i stolca,
- wzdęcia, biegunki, zaparcia,
- przewlekłe bóle brzucha z niewiadomych przyczyn,
- krwawienia międzymiesiączkowe,
- obecność zmian w obrębie układu rozrodczego (np. torbiele czekoladowe).
- akceptacja choroby, swojego ciała,
- oddech,
- medytacja, relaksacja,
- suplementacja,
- przewlekły ból czyli zapoznanie się jak sobie z nim radzić,
- fizjoterapia uroginekologiczna,
- ruch,
- dieta przeciwzapalna.
Pamiętaj, że endometrioza jest chorobą przewlekłą, a nie leczona pogarsza jakość życia, może prowadzić do niepłodności oraz zwiększa ryzyko raka piersi, raka jajnika, chorób autoimmunologicznych i chorób sercowo naczyniowych.
Masz bolesne i obfite miesiączki? Problemy z płodnością? Współżycie sprawia Ci ból? A może Twój układ pokarmowy nie działa prawidłowo? Ile razy od lekarza usłyszałaś „TAKA PANI URODA”? Nie! To nie jest Twoja uroda, to może być endometrioza…
Endometrioza jest chorobą przewlekłą dotyczącą głównie kobiet w wieku rozrodczym. Polega na rozroście błony śluzowej macicy (endometrium) poza jamą macicy.
Główne objawy endometriozy:
- bolesne i obfite miesiączki
- problemy z zajściem w ciążę
- ból w okolicy krzyżowej kręgosłupa
- ból podczas współżycia
- bolesne oddawanie moczu i stolca
- wzdęcia, biegunki, zaparcia
- przewlekłe bóle brzucha z niewiadomych przyczyn,
- krwawienia międzymiesiączkowe
- obecność zmian w obrębie układu rozrodczego (np. torbiele czekoladowe)
Do opisu stopnia zaawansowania endometriozy najczęściej używa się klasyfikacji ASRM:
- I stopień (minimalny)
- II stopień (łagodny)
- III stopień (umiarkowany)
- IV stopień (ciężki)
Wybór sposobu leczenia zależy od stopnia nasilenia choroby, wieku i od tego, czy kobieta
planuje zajść w ciążę. W większości przypadków stosuje się leki doustne. Terapię uzupełnia
się fizjoterapią uroginekologiczną oraz odpowiednią dietą. W niektórych przypadkach
konieczna jest interwencja chirurgiczna, która powinna być poprzedzona fizjoterapią i
kontynuowaną po rekonwalescencji i uzyskaniu zgody lekarza.
Endometrioza jest chorobą przewlekłą, a nieleczona pogarsza jakość życia, może prowadzić do niepłodności oraz zwiększa ryzyko raka piersi, raka jajnika, chorób autoimmunologicznych i chorób sercowo naczyniowych.
Chustonoszenie - czym jest i jakie daje korzyści?
Chustonoszenie - czym jest i jakie daje korzyści?
- odciążenie kręgosłupa rodzica
- poprawa przebiegu połogu i laktacji
- możliwość zadbania o prawidłową pozycję dziecka
- profilaktyka dysplazji bioder dziecka
- stymulowanie czucia głębokiego oraz równowagi dziecka
- pogłębienie więzi między rodzicem a dzieckiem
- lepszy sen dziecka
- wspomaganie trawienia oraz poprawa apetytu
Menopauza- co warto wiedzieć?
Menopauza - czy jest się czego bać?
Menopauza inaczej klimakterium to czas, podczas którego w ciele kobiety dochodzi do wielu zmian hormonalnych, prowadzących do utraty płodności. Przeważnie rozpoczyna się pomiędzy 40. a 60 rokiem życia.
W skrócie można powiedzieć, że przyczyną klimakterium jest wygaszanie jajników. Spadek hormonów płciowych powoduje zmiany w ciele oraz wpływa na samopoczucia kobiety.
Menopauza u każdej kobiety przebiega inaczej. Istnieją jednak objawy, na które narzeka większość pań:
- uderzenia gorąca,
- nocne poty,
- ogólne zmęczenie, osłabienie,
- bezsenność,
- zaburzona pamięć i koncentracja,
- wahania nastroju,
- bóle głowy,
- suchość pochwy,
- spadek libido,
- problemy z utrzymaniem moczu,
- zmiany skórne,
- bolesność i tkliwość piersi,
- wzdęcia.
Czy jest więc się czego bać?
Oczywiście, że nie! Przekwitanie jest pewną fazą w życiu kobiety. Mając
świadomość jak ciało i psychika może się zmienić, każda z Nas powinna się do niego przygotować i w pełni zaakceptować. Pomocne w leczeniu objawów menopauzy jest uzupełnianie brakujących estrogenów za pomocą ziół (np. len, chmiel) lub w trudniejszych przypadkach stosowanie hormonalnej terapii zastępczej. Ruch, zbilansowana dieta, regularne badania i akceptacja zachodzących zmian również przynosi dobre efekty.
Menopauza to termin oznaczający ostatnią miesiączkę spowodowaną zmniejszeniem aktywności gruczołów płciowych. Kobiety wchodzą w okres przejściowy w ok. 45-50 roku życia. To, co dzieje się przed menopauzą, nazywane jest klimakterium, które rozpoczyna się kilka lat wcześniej i trwa przez kilka lat po ostatnim krwawieniu.
Rodzaje menopauzy:
- naturalna – gdy miesiączka nie pojawia się naturalnie przez ponad rok
- sztuczna – gdy miesiączka nie pojawia się w wyniku:
– leczenia farmakologicznego, np. endometriozy
– w następstwie leczenia operacyjnego nowotworów układu rozrodczego (radykalne usunięcie narządu).
Menopauza jest naturalnym doświadczeniem w życiu kobiety i nie da się z niej wyleczyć.
Można natomiast łagodzić objawy z nią związane:
- Hormonalna terapia zastępcza
- Ziołolecznictwo
Przy uderzeniach gorąca pomaga picie naparów z szałwii lub mięty pieprzowej
Suchość pochwy łagodzi natomiast olej z wiesiołka, a drażliwość herbata z melisy. - Dieta bogata w produkty zawierające fitoestrogeny (soja, soczewica, czosnek, cebula, chmiel)
- Fizjoterapia uroginekologiczna
Warto pamiętać o pozytywnym nastawieniu i akceptacji stanu rzeczy. Przekwitanie to jedynie kolejny, wcale nie gorszy etap w życiu kobiety.
„Kobiety są z Wenus, mężczyźni z Marsa"? Jak to jest z tymi różnicami między płciami?
„Kobiety są z Wenus, mężczyźni z Marsa"? Jak to jest z tymi różnicami między płciami?
Wszyscy wiedzą, że kobiety i mężczyźni różnią się od siebie wieloma aspektami. Zewnętrzne można dostrzec gołym okiem, ale oprócz różnic w budowie zauważalne są również: inna emocjonalność, sposób komunikacji międzyludzkiej, umiejętności i zainteresowania.
Mózg kobiety i mężczyzny jest bardzo podobny, jednak występują pewne czynnościowe, strukturalne i biochemiczne różnice między płciami.
Czy wiedziałeś, że:
Serce kobiety
Serce kobiety bije około 72 razy na minutę, a mężczyzny tylko 65 razy na minutę.
Układ odpornościowy
Kobiety z natury mają większą odporność organizmu niż mężczyźni, dlatego lepiej radzą sobie z różnymi chorobami.
Zmysły
Kobiety o wiele lepiej radzą sobie z rozróżnianiem kolorów, lepiej słyszą i wyczuwają zapachy. Kobiety widzą „szerzej”, natomiast mężczyźni lepiej widzą na małą odległość. Dotyk panowie odczuwają 10 razy mniej. Skóra kobiet jest wrażliwsza i cieplejsza.
Spalanie kalorii
Mężczyźni nawet bez wykonywania ćwiczeń spalają nawet o 50 kcal więcej niż kobiety.
Związane jest to z odmiennym ukształtowaniem ciała kobiety i mężczyzny, procentową zawartością tłuszczu (większą u kobiet), a także procentową zawartością mięśni (większą u mężczyzn).
Seks
Bardziej aktywni seksualnie są mężczyźni niż kobiety. Mężczyźni statystycznie wcześniej rozpoczynają współżycie seksualne , częściej się masturbują, mają większą ilość partnerek i odbywają więcej stosunków.
Empatia
Kobiety częściej się uśmiechają i są bardziej zainteresowanie innymi ludźmi, a także łatwiej odczytują stany emocjonalne innych osób.
Naszym zdaniem kobieta i mężczyzna są odmienni, aby móc się uzupełniać i tworzyć pewnego rodzaju całość. Co Wy myślicie?