Cesarskie cięcie a blizna

Podczas cięcia cesarskiego przecięta zostaje skóra, tkanka podskórna, powięź oraz macica. Mięśnie brzucha są przesuwane. To co widoczne jest na zewnątrz to cienka blizna, ale urazy są również głębiej i to one powodują najwięcej problemów.

Następstwa źle gojacej, niemobilizowanej blizny to nie tylko kwestie estetyczne, ale przede wszystkim funkcjonalne. Może wywoływać ból i ciągnięcie w okolicy cięcia, ból kręgosłupa, ból głowy, nadmierne napięcie mięśni dna miednicy, ból podczas współżycia, dyskomfort podczas aktywności fizycznej czy zmianę postawy ciała.

Najlepiej zapobiegać problemom z blizną jak najwcześniej. Po operacji zaleca się:

• szybką pionizację (po ok. 8 godzinach) -od początku warto chodzić prosto
• po porodzie można wykonywać pierwsze ćwiczenia oddechowe, przeciwzakrzepowe (ruchy rąk i nóg) i aktywować mięśnie dna miednicy
• zmiana pozycji z leżącej na siedzącą powinna nastąpić poprzez leżenie na boku -podczas kaszlu, kichania, śmiechu powinno się lekko skręcić tułów i przytrzymać ranę
• od początku warto dotykać skórę wokół blizny, a bezpośredni masaż, gdy rana będzie zagojona
• oprócz mobilizacji można stosować maści, żele czy plastry
• warto skonsultować się z fizjoterapeutą uroginekologicznym, który oceni stan blizny, odpowiednio zmobilizuje oraz pokaże jak z nią pracować – dodatkowo wyjaśni na co zwracać uwagę podczas wykonywania codziennych czynności.

Pamiętaj! Bliznę można a nawet trzeba mobilizować nawet gdy minęło kilka czy kilkanaście miesięcy. Praca ze starą blizną będzie trudniejsza, ale nie niemożliwa.